Najpierw wywalili kolegę na ziemski padół. Co prawda, czasowo subsydiując go obficie... Teraz znów wydalają go ze stanu anielskiego (czytaj: przerabiają na mężczyznę). Każą Kupidynowi/Amorowi (czy to aby postać z tej samej anielskiej bajki?) strzelić temu strąconemu w D... aby się po ziemsku zakochał. Oraz prowadzą go (no, może nie tak dosłownie oni) do grzesznego przybytku czyli do pani profesjonalistki, gwoli nauczenia paru podstawowych umiejętności.
Najwredniejsi są gdy dokuczają ponad miarę innemu facetowi, byle tylko (metodami absolutnie nie fair) pozbyć się niepożądanej konkurencji. Czy to naprawdę czyn godny aniołów wywieźć człowieka w szlafroku na najdalsze odludzie oraz tak zmodulować mu głos by nie miał szans odzyskać wybranki. Czy to w ogóle przystoi, czy to się godzi? Wredność nad wrednościami, nie żadna anielskość!

A Wy (o ile kiedykolwiek poświęcacie Wasz czas na rozmyślania o Waszym Aniele - albowiem obowiązkowe to NIE jest): jak postrzegacie ten anielski gang z filmu? Czy tak go sobie wyobrażaliście?

-------------------------------------------------------------------------------- -------------------

To już nie lepsze było tak coś powiedzmy z Nohavicy?
"Anioł stróż"
(tłum. Antoni Muracki)
Tajemniczą twarz ma mój anioł stróż
Wierną pełni straż strzegąc mego snu
Widzi wszystko, co uczynię
i bym nie spadła dba W dobrych chwilach i w złej godzinie
Swą dłoń pomocną da Ten mój anioł stróż…..

Ciężki ze mną los Ma mój anioł stróż
Śmieję mu się w nos Choć stale jest tuż -tuż
A gdy już spotkam go w obłokach Dzięki – rzeknę mu
Że nie spuszczał ze mnie oka Ten urzędnik z chmur



Albo, tego samego czeskiego autora:
(MAM LEDWIE BLIZNĘ, tłum. A. Muracki)
A co z aniołem ? –gdyby ktoś wiedzieć chciał-
Mam ledwie bliznę, bo przy mnie stał…